Stary i Może

01.05.2020

Kochana Pani M.
W pierwszych mych słowach donoszę, że u mnie wszystko gra, jak w rozstrojonym pianinie. Jak już się Pani zapewne domyśla akcja "drożdże dla Polski" zakończyła się pełnym sukcesem. Początki i przebieg akcji nie był łatwy. Wszystko zaczęło się od publikacji filmów o zawodzie piekarza. Pojawiły się liczne komentarze. Niestety nie dotyczyły one zdolności Starego, efektu jego działań. Wszyscy skoncentrowali się nie na produktach, nikt nie chciał wiedzieć jaka mąka, ile czasu wyrabiać, w jakiej temperaturze piec. Interesowało ich za to, skąd Stary ma drożdże. Przecież w rejonie Tajnej Kryjówki drożdże zastępują pieniądze. Z uwagi na tak wielkie zainteresowanie Stary postanowił zorganizować akcję "drożdże dla Polski". Polegała ona na przemycie dwóch kostek wspomnianych drożdży na północ kraju. Jedna z nich miała zostać rozdana potrzebującym, druga poszła na koszta podróż
Z powodu ogromnego zainteresowania, kostki zostały podzielone na porcje pół-gramowe i owinięte srebrną folią. Sama akcja transportu rozpoczęła się o godz. 3.50. Podczas drogi nie obyło się bez niespodzianek, przygotowanych oczywiście przez rząd. Pierwszą z nich było stado łani (to żony jeleni, dziwnie brzmi?). Łanie muszą mieć związek z rządem, bo po pierwsze obserwują Cię uważnie, po drugie włażą w Twoje życie (tzn. do ogrodu ) bez zaproszenia, trzecie traktują Twoje rośliny jak swoje i je zżerają i po czwarte po spotkaniu z nimi g...o Ci zostaje. Tak więc muszą być blisko rządu i na pewno kablują. Kolejną niespodzianką była mgła, taka jesienna i to w kwietniu. Tylko rząd mógł jesienną mgłę  wrzucić na wiosnę. Później było spokojnie, choć od Częstochowy na północ trzeba było jechać jednym pasem, jak na autostradzie do Krakowa, tylko za darmo. Interesujący jest fakt, że jadący na południe mieli do dyspozycji dwa pasy. Jest to o tyle ciekawe, że dwa tygodnie wcześniej droga na północ miała dwa pasy, przypadek? Stary zawsze ma pod górkę i to jednopasmowo. Podróż ogólnie przebiegała spokojnie, poza nielicznymi próbami zepchnięcia bolidu Starego z drogi. Były również miłe akcenty, inni kierowcy machali i byli uśmiechnięci, pewnie z rządu, bo prawdziwy Polak za kierownicą się nie uśmiecha.
Po dotarciu na miejsce dystrybucja drożdży odbyła się błyskawicznie. Wszystkie pakunki zniknęły od razu, razem z moim portfelem, zdjęciem Pociechy i zużytymi rękawiczkami jednorazowymi.
Ale to jeszcze nie koniec. Dopiero potem się zaczęło. Pierwsza rzecz jaka mnie spotkała w Siedzibie Głównej Starego był Kudłaty Potwór, tylko trochę inny. Jak w tydzień pies może się upodobnić do trawnika Starego? A trawnik jak Pani wie u Starego składa się z piachu, mchu i nielicznych źdźbeł trawy. Na szczęście okazało się, że Żona Starego z braku grabi użyła Potwora do czyszczenia trawnika. Druga sprawa to piękna podwójna brzoza. Straciła cały górny odcinek i wygląda jak skrzyżowanie rozpaczy z nieszczęściem. Winnym okazał się Sąsiad nr 1, który uznał brzozę za obrazę jego uczuć artystycznych. Podobnie postąpił z brzozą Sąsiada nr 2 i teraz z trzech mieszkańców ulicy ma dwóch wrogów. W domu nie było lepiej, Żona Starego się nie ucieszyła z mojego powrotu, bo nie. Największym ciosem był atak cyfrowy rządu na infrastrukturę informatyczną Siedziby. Jedyny komputer centralny odmówił współpracy. Początkowo podejrzewałem, iż Zona Starego współpracuje z rządem i celowo uszkodziła maszynę, ale po przemyśleniu tematu doszedłem do wniosku, że jednak nie, bo nie. Istniała możliwość, że komputer się obraził z powodu ucieczki Drużyny S, w której nie brał udziału. Chyba nie, bo czy można się obrazić na Starego? Pozostał rząd, ja go chyba zaczynam nie lubić, nie to co Adrian, nasz bohater. Decyzja, naprawiamy, ratujemy, "stawiamy". Ostatni dzień przed majówką, epidemia, kwarantanna i szukaj sobie czynnego serwisu. Dobra, jest, znalazłem, jadę. Pod drzwiami kartka 10-12 tylko seniorzy, ale na szczęście maska była na gębie, a w oczach można zobaczyć całą historię świata i do środka wszedłem o 11.59. Komputer postawiony, ale bez gwarancji czy pochodzi, a jak ponownie padnie czy się podniesie. Drugi nowy, ukochany, cudowny, wspaniały kupiony. Na wszelki wypadek do bolidu niosłem je osobno, bo jak się stary komp zorientuje, że ma zastępstwo to juz na pewno nie wstanie.
Wnioski z akcji:
1. trzeba przemycić więcej drożdży;
2. rząd się nie zmienił przez tydzień, Żona Starego też nie, bo nie;
3. robić kopie zapasowe;
4. wracać do Tajnej Kryjówki Starego, bo tam jest lepiej.
Szanowna Pani M jutro do Pani zadzwonię, taki żarcik;)))
Pozdro.

28.04.2020

Witajcie Panowie.
Od zawsze wiadomo, że samochody to wielka pasja Starego, miał ich już dwadzieścia parę, bliżej trzydziestu, w ujeżdżaniu. Brał udział w zakupie przynajmniej połowy z nich, więc coś o ich zakupie wie. Jeśli ktoś planuje zmianę bryki to Stary ma opowieść.
Zasadniczo istnieje pięć technik zakupu samochodu. Wszyscy wiedzą, że samochód kupuje się sercem, rozsądkiem lub w wersji mieszanej.
Najłatwiej jest kupować albo sercem (nr 1), albo rozsądkiem (nr 2), przy czym pierwsza opcja jest przyjemniejsza, bo nie podlega ograniczeniom finansowym.
Opcja mieszana jest najczęściej spotykana, ale dzieli się na dwie grupy.
nr 3 Największym błędem jest zaczynać od rozsądnej opcji, którą jesteśmy w stanie pokochać. Wybieramy model w odpowiedniej cenie i zaczynamy dodawać opcje. Pojazd staje się coraz bardziej atrakcyjny ale równocześnie droższy. Dochodzimy do poziomu, w którym "stać" nas na pojazd klasy wyższej i pojawia się dylemat czy klasowo gorszy ale wypasiony, czy klasa wyżej ale ubogo. Jeśli mamy szczęście zostajemy przy klasie niższej, bo kto będzie jeździł "golasem". Niestety nie jesteśmy szczęśliwcami i zaczynamy dodawać niezbędne, według nas, opcje. W krótkim czasie przechodzimy od Daci do Audi. Następuje punkt zwrotny i wiadro wody zimnej na naszą rozgrzaną do czerwoności głowę. Staje się to przy ramce cena całkowita. Przekroczyliśmy wszelkie granice wyznaczone przez rozsądek. Zaczynamy odejmować opcje, później schodzimy klasę niżej i tak dochodzimy do pojazdu wyjściowego. Tylko tym razem nie będziemy w stanie go już pokochać, bo prawie mieliśmy samochód dużo lepszy.
nr 4 Wybór samochodu trzeba zacząć od nieprzyzwoicie drogiego auta. I powoli odejmować, aż osiągniemy poziom realny dla portfela. Dzięki tej prostej sztuczce zmieniając samochody na tańsze będziemy tylko widzieć zaoszczędzone pieniądze, a miłość do wybranego modelu będzie tym większa im więcej zaoszczędzimy.
nr 5 Ostatnia technika polega na kupnie tego co się akurat nawinie, ale dotyczy ona osób niegodnych uwagi.
Panuje powszechna opinia (oczywiście kobiet), że faceci są dziwni z tymi ich samochodami. Niewykluczone, że Panie po przeczytaniu tego tekstu będą bić brawo, że to prawda, że to faktycznie ich partner jest taki. Otóż Drogie Panie, facet w tak skomplikowany sposób kupuje samochód i może jeszcze wędki, a Wy tak kupujecie wszystko.
Pozdro.

27.04.2020

Czołem Kadeci!
Zanim przejdziemy do dzisiejszej opowieści, kilka spraw.
1. Jak już wiecie podbój sieci w wykonaniu Starego trwa. Po blogu i Youtub'ie nadszedł czas na Facebook'a. Konto założone, jest również grupa o nazwie, nieoczywistej, Team Starego, to na niej będziemy już niedługo prowadzić działania NUGAT. Po opanowaniu całego Face'a przyjdzie czas na TikTok'a (aż wstyd, że Adrian tam jest). Jeśli ktoś jest jeszcze nieogarnięty to adres Starego: https://facebook.com/stary.moze  Jeśli ktoś nie pamięta, to ukończenie szkolenia wstępnego do NUGAT nie jest równoważne z dostępem do Team Starego, należy wysłać pokorne ukłony i prośbę o zatwierdzenie dostępu do Team-u.
2. Wielu z Was jest zaniepokojonych faktem obserwacji Bloga przez reprezentacje krajów północnoamerykańskich, a jeszcze bardziej krajów Bliskiego Wschodu (Zdzisław Ukraina nie jest krajem Bliskiego Wschodu). Otóż Ameryka Płn. chce się dowiedzieć, kiedy Stary uwolni ceny ropy. Natomiast kraje Bliskiego Wschodu chcą wiedzieć, czy Stary nie planuje podobnej akcji u nich. Na ich nieszczęście Stary ma wszystko pod kontrolą, jego człowiek już tam jest, ale o tym ciiiiii.

Jakiś czas temu Stary był na premierze podobno szlagieru pt. "Titanic". Niestety film był stworzony przez Amerykanów dla Amerykanów, zawierał tyle błędów, że Stary jako uczestnik wielu rejsów Titanica wyszedł z pokazu tuż po napisach początkowych. Aby reszta świata poznała prawdę postanowił nakręcić swoją wersję.
Pierwszym tematem do ogarnięcia był statek. Jako że Stary wtedy mocno wspierał przemysł krajowy zlecenie na budowę dostała jedna z krajowych stoczni. Była uroczystość osadzenia stopki, czy jak jej tam, poświęcenie budowy, politycy i inni. Projekt był ambitny na tyle, że do dnia dzisiejszego nie ma nawet kila. Cała historia budowy statku przyniosła jednak jeden wniosek, jeśli firma jest państwowa i podlega rządowi to jedyne co potrafi Ci dać to obietnice. Czas gonił, a statku jak nie było, tak nie było. Stary, wkurzony trochę, w myśl zasady "jak chcesz liczyć to licz na siebie" zbudowała okręt sam. materiału nie musiał długo szukać, bo Tajna Kryjówka pełna jest desek po boazerii wymalowanych nieschnącym lakierem bezbarwnym (wstępnie lakier miał być kolorowy, ale wiecie rządowa firma go produkowała, kasę wzięła a koloru brak, życie). Projekt zakładał, że statek będzie miał długość 387,5 metra, wyszło 402 m. Kolejną barierą do pokonania było zwodowanie łajby i jej transport do Bałtyku drogą wodną. Trzeba Wam wiedzieć, że Bałtyk i Tajna Kryjówka nie leżą w bliskiej odległości od siebie. Rząd, w ramach rekompensaty za fiasko budowy w stoczni, podjął uchwałę o budowie zapory. Tak aby spiętrzyć wodę i ułatwić Staremu przepłynięcie. Zapora powstawała w bólach i podobno już jest. Było nawet uroczyste otwarcie, była premierowa i paru innych podobno polityków, wielka biba. I co? Już  mówiłem, że jak się rząd do czegoś weźmie to potrafi tylko to spi......ć. Wody jak nie było tak i nie ma.
Obsada, z tą Stary nie ma problemów, wszyscy chcą u niego grać, są takie nazwiska, o których nawet nie słyszeliście. Jedną z głównych ról Stary chciał powierzyć Pani M. Doszło nawet do tego, że Pani M pojawiła się na planie, weszła na pokład górny statku i oznajmiła, że w takim chlewie to jeszcze nie pracowała, przyniosła swój mop i zaczęła wielkie sprzątanie. W filmie ma rolę majtka myjącego pokład. Alternatywą była Żona Starego, ale nie bo nie. Koniec końców ekipa skompletowana, film nakręcony.
Na koniec pozostał tytuł. Żeby nie zostać posądzony o kradzież intelektualną (jakby było coś takiego  kraść w Ameryce) Tytuł ostateczny brzmi "Tytanik, sportowy połów dorsza w Bałtyku". Gdyby ktoś był zainteresowany scenariuszem to film powstał na podstawie powieści pt. "48 godzin, bez brania" autorstwa Starego.
Pozdro.
P.S. Jutro blog motoryzacyjny, więc Szanowna Pani M nie musi Pani jutro tu zaglądać.

25.04.2020

Czy Stary miał jakieś porażki w swoim życiu? Jasne, że miał. Niewiele, ale zawsze. To jedna z nich.
Jesień ubiegłego roku przyniosła do Tajnej Kryjówki Starego ostrzegawcze spadki temperatur, będące zwiastunem nadchodzącej ciepłej zimy. Pani M dzielnie walczyła z zimnem za pomocą swojego pieca kuchennego opalanego, jak zwykle, oponami. Z uwagi na malejący ich zapas, Pani M wypełniła druk zapotrzebowania, uzupełniła go wszelkimi wymaganymi podpisami i pieczęciami. Wniosek został przekazany do Starego celem akceptacji. O opony w okolicy jest trudno, ostatnie egzemplarze sprzedano kolumnie prezydenta, co jak było widać, było kolejnym dobrym zakupem rządu. Stary jako twórca wszystkiego zdecydował uruchomić fabrykę opon. Oczywiście nie mogła to być tradycyjna, a jej funkcjonowanie oparte zostało na inteligentnym druku 8D. Z materiałów dostępnych takich jak resztki boazerii, malowanej nieschnącym lakierem (pomysł Starego na walkę z plagą much), rzecznych kamieni i sznurka Stary złożył maszynę. Dodatkowo uzbroił ją w inteligentne oprogramowanie, nazwane później półinteligentnym. Drukarka umieszczona została w komnacie tronowej i tam miała rozpocząć produkcję. Jako materiał do produkcji służyły pierwiastki pobierane z atmosfery. Maszyna, jak każdy mieszkaniec tego landu, postanowiła sobie sprawę ułatwić, produkując własne kopie. W ten sposób powstawały kolejne drukarki, ale z uwagi na brak miejsca, kolejne pokolenia były coraz mniejsze. Gdy sytuacja dotarła do punktu krytycznego, w którym nowa generacja była w stanie drukować tylko atomy, Stary przerwał eksperyment i nakazał likwidację fabryki. Oprogramowanie, zwane już półinteligentnym, sprzedano rządowi i teraz produkuje poprawki do poprawek, będących poprawkami innych poprawek ustawy poprawkowej pierwotnej ustawy. Sznurki i kamienie kupił sąsiad, który tworzy z nich pamiątkowe wisiorki dla turytów. Stary zatrzymał jednak jedną drukarkę i nie dlatego, że jest sentymentalny ale dlatego, że ona jako jedyna wprowadziła zmiany w oprogramowaniu. To ona w czasie likwidacji fabryki wydrukowała napis "kocham Cię" i tym tak wzruszyła Starego, że ją ocalił. Obecnie drukarka zajmuję się drukowaniem komentarzy na stronach internetowych. Po całym projekcie oprócz drukarki pozostało jeszcze Staremu wiadro atomów, ale i na nie ma on pomysł. O nim innym razem.
Pozdro.

24.04.2020

Witajcie, dzisiaj kolejne odpowiedzi na pytania, które planowaliście zadać.
Pan Tadeusz z Rybnika chciał zapytać dlaczego nikt, kogo pytał, nie zna Starego?
Otóż Panie Tadeuszu, z przykrością muszę Pana poinformować, że nie znalazł się ani Pan, ani Pana rozmówcy na liście osób, które Starego muszą znać. Na tej liście jest tylko kilka nazwisk najważniejszych osobistości świata i Adrian. Adrian znalazł się na liście przypadkiem. Stary jako wielki patriota uznał, że najważniejsza osoba w jego ojczyźnie powinna o nim wiedzieć. Do tej pory nie było z tym kłopotu, aż pojawił się Adrian. Szczęśliwie zdobył pierwsze miejsce w tym wyścigu, w co nie mógł uwierzyć, swoją drogą to nawet jego sztab też nie mógł. Jak już ogarnął ten fakt dostał od losu dotkliwy cios, srebrną kopertę. Nagle okazało się, że jednak nie jest najważniejszy, a co gorsze nie dowie się kto jest Starym. Adrian, jaki jest każdy widzi, uparł się, że Starego znajdzie. Polazł na zaprzysiężenie i swoim charakterystycznym wzrokiem omiótł salę. Jego wzrok zatrzymał się na jedynej osobie, według niego, pasującej do opisu Starego, jaki Adrian ułożył w swojej główce. Wybrańcem został Jaro, zwykły, szeregowy funkcjonariusz. No i się zaczęło, wizyty Adriana po nocy, wazeliniarstwo, Jaro się przestraszył, że zostanie to zwyczajem.  Ktoś mu podrzucił pomysł zniechęcenia Adriana poprzez wrzucanie mu idiotycznych ustaw do podpisu ale ten parafował wszystko. Z czasem brak ostatecznego dowodu na właściwe wskazanie Starego doprowadziła do agresji u Adriana. Zaczęło się atakowanie wszystkich dookoła, pokrzykiwanie na ludzi, kraj, świąt. Nagle zachowanie Adriana zmieniło się o 180 stopni, nagle zaczął nawoływać do współpracy, dialogu, pokoju. Pewnie myślicie, że zrozumiał swoje błędy. Nie, zbiegło sìę to w czasie z ostatnim etapem szkolenia na farmie troli Starego, Adrian po mailu 'twój koniec jest bliski' zrozumiał, iż Jaro jednak to nie jest Stary.
Pan Tomasz, z kolei,  pyta czy w obecnej sytuacji Stary zamierza się zaangażować osobiście w politykę?
Panie Tomaszu, Stary już raz podarował Wam pustą kartę historii do wypełnienia, mieliście możliwość zbudowania ojczyzny od nowa, i co? Macie co chcieliście. Trzeba było myśleć. Ale Wy nie, postawiliśmy na niewłaściwe osoby, głosowaliście na tych którzy obiecywali więcej, a na dodatek wcale nie oczekiwaliście spełnienia tych obietnic. Macie teraz to na co zasłużyliście. Obecnie jest tak samo jak już było, tylko gorzej. W obecnej sytuacji Stary uważa, że po prostu nie dorośliście do demokracji, albo jej nie chcecie. Proszę pamiętać, że wybory to nie konkurs ofert czy obietnic, wybory to kształtowanie przyszłości. Zamiast teraz wołać Starego na pomoc może lepiej samemu się zaangażować i zacząć podejmować słuszne decyzje póki jeszcze jest czas, a później z godnością ponosić ich konsekwencje.
Pozdro.